Siep Korteling 2002
Nogal onorthodoxe vormgeving: een reusachtige krentebol. Wit staat al 11 keer op slag in de beginstelling. Dit probleem is eerder verschenen in een van de rubrieken van Eric van Dusseldorp. Die noemde het "geen vierkantje van Van der Meer, maar een tapijt van Van der Meer".
Vierkantje van Van der Meer
Na 19-13 is de stelling semi-symmetrisch. Damhalen op bezet veld in een 2x2! Maar er is meer symmetrie te ontdekken...
Hier is de stelling twee kolommen opgeschoven. Na een zet is de situatie t.o.v het vorige diagram zowel verschoven als gespiegeld. Het verdere verloop is ook gespiegeld. Zoiets kan bijna nooit, want het dambord is tenslotte niet verticaal symmetrisch.
Ik durf geen auteurschap op deze twee stellingen te claimen, want ik heb ze niet gecomponeerd maar gevonden met behulp van dam 2.2 + eindspeldatabase. En het is zeer waarschijnlijk dat iemand dit vroeger al eens gemaakt heeft, maar dan zonder computer.
Eric van Dusseldorp liet onlangs op het FMJD discussieforum de volgende eindspelstudie zien:
Hier volgt Eric's toelichting:
"Auteurs: J. Bastiaannet en A.L.J. Bom onafhankelijk van elkaar. Vrijwel gelijktijdige publicatie in Het Damspel en De Telegraaf, begin 1980. Oplossing: 21 (11) 19 (16) 17 (23A) 22, 18 (19) 18-12 (23) 8 (29B) 3 (13) 3-12! (33) 7 motief D. Vuurboom 1949 (21C) 26 (38D) 2 (18 ) 7 (22) 16 (42) 27, 48+ D (19) 2 (23) 7 (28 ) 11 (32) 39 (37) 28 (42) 37, 37+ Dit is de langste variant, liefst 18 zetten (35 ply's) diep. C (19) 2 (24) 30 (38 ) 48+ B (28 ) 3 (13) 20 (32) 15 (18 ) 4 (23) 15+ A (22) 23, 18 (17E) 9-13 (14) 8 (20) 3 (24) 26 (30F) 48 (35) 34 (21) 13 (27) 9 (32) 4 (37) 31, 18+ E (21) 13 (27,32) 15 (37) 47 (17) 13 (22) 9 (28 ) 4 enz.+ F (29) 48+"
Deze stelling kan nog twee zetten teruggewerkt worden. Merkwaardig dat dit beide auteurs ontglipt is.
Na deze twee zetten ontstaat een aardige semi-symmetrische stelling, die na (7-11) in de originele versie overgaat.